Rozdział 9

Violetta

   Następnego dnia poszłam do Leona, żeby mu powiedzieć o wyjeździe... Zadzwoniłam do drzwi.

-Violetta-ucieszył się Leon.

-Cześć-powiedziałam uśmiechając się, a Leon pocałował mnie w policzek-Chcę z tobą porozmawiać.

-Nie strasz mnie...Wybrałaś Tomasa?-zapytał ze smutkiem.

-Nie, nie... Nikogo jeszcze nie wybrałam, chciałam ci powiedzieć, że wyjeżdżam na 2 tygodnie do Madrytu. Przez ten czas wszystko przemyślę...
-Wyjeżdżasz?
-Tak...-wtedy wszedł Tomas.
-Puka się!-zdenerwował się Leon.
-Muszę ci coś powiedzieć, Leon-powiedział Tomas.
-Mów, ale szybko, bo jestem zajęty.
-Violetta już ci pewnie mówiła, że to mnie kocha-powiedział pewny siebie.
-Co!?-krzyknął Leon.
-Nie! To nieprawda! Ja nic takiego nie mówiłam!
-Ja was lepiej zostawię samych-powiedział i wyszedł, a my nawet nie zauważyliśmy, że sobie poszedł.
-Jak mogłaś? Mówiłaś, że musisz się zastanowić, że nie podjęłaś decyzji... Okłamałaś mnie... Tymczasem Tomasowi mówisz, że go kochasz...
-Nie Leon, to nieprawda! Powiedziałam mu to samo, co tobie wtedy na ławce, że nie wiem, co czuję...
-Po co Tomas miałby kłamać!? Violetto, lepiej będzie jak już sobie pójdziesz...-powiedział, a głos mu drżał.
-Ale Leon, ja...-powiedziałam i łzy mi spływały po policzku.
-Idź...-Leon otworzył mi drzwi.
-Wyjeżdżam jutro o 15.40-powiedziałam z nadzieją, że przyjdzie...
   Próbowałam później do niego dzwonić, ale nie odbierał...

Francesca

   Mój pierwszy dzień w pracy z tym boskim chłopakiem... Jestem taka szczęśliwa! 

-Cześć-powiedziałam.

-Cześć-odpowiedział i uśmiechnął się.

-Co mam robić?-spytałam.

-Na początek możesz wynieść śmieci, zmyć podłogę...-patrzyłam zdziwiona, a Marco zaczął się śmiać-Żartuję. Przez chwilę popatrz na mnie, a potem sama będziesz mogła obsługiwać kasę.

-Dobrze.

   Mój pierwszy dzień w pracy był świetny, a Marco jest taki słodki... Kocham go! Co ja wygaduję? Przecież to mój szef...

German

-Jade, spakowana?-spytałem.

-Nie, kochanie. Ja nie mogę jechać, bo wszystkie moje ubrania się skurczyły...

-Kupię ci nowe w Madrycie-powiedziałem.

-Nie kupisz, bo słyszałam w telewizji, że wszystkie sklepy są zamknięte.

-Dobrze, więc nie chcesz jechać?

-Nie mogę. Wolę zostać tutaj-powiedziała Jade.

-Dobrze, więc masz tu pieniądze i kup sobie potrzebne ubrania.

-Dziękuję kochanie.

Następnego dnia:

Violetta

   Spakowałam się. Wzięłam też ze sobą naszyjnik od Leona i jego zdjęcie oraz zdjęcie Tomasa.    

   Opowiedziałam o wszystkim Angie. Ona mnie pocieszyła wiadomością, że Jade nie jedzie. Jest chociaż jakiś plus. Ciągle miałam nadzieję, że Leon odbierze w końcu telefon ode mnie, ale niestety... 

   Po śniadaniu poszłam pożegnać się z dziewczynami. Fran opowiedziała mi o Marco-miłości jej życia. Cieszę się, że chociaż jej się układa... Opowiedziałam im o sytuacji z Leonem. Pocieszały mnie, mówiły, że Leon się zdenerwował, bo mnie kocha, ale przejdzie mu jak trochę ochłonie... Pożegnałam się z nimi i wróciłam do domu.

   O godzinie 15.15 byliśmy już na lotnisku. Czekałam i czekałam, ale Leona nie było... 

-Violetto, musimy już wsiadać, za 6 min. samolot odlatuje-powiedziała Angie, a potem zauważyła, że jestem smutna-Czekasz na Leona?

-Tak, ale on już chyba nie przyjdzie-Angie mnie przytuliła.

-Nie płacz. Wszystko będzie dobrze.

   Byłam smutna, Leon nie przyszedł... Nie mogłam dłużej na niego czekać musiałam wsiadać do samolotu...

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Oto rozdział 9

Rozdział 10 dodam jeszcze dzisiaj, 

bo jutro mam przedstawienie

i nie będę miała czasu.

PS

Trzymajcie kciuki, żebym nie zapomniała tekstu...

*Angelika*